Mijn eerste paar dagen

Vrijdagochtend werd ik door mijn ouders naar Schiphol gebracht. Mijn vliegtuig had 1,5 uur vertraging, omdat het ontzettend sneeuwde. Ik werd al bang dat hij helemaal werd afgelast, maar dat was gelukkig niet het geval. De vlucht duurde 11 uur, het viel me best mee eigenlijk. Ik had niemand naast me zitten, dus ik kon relaxed zitten en ik heb films gekeken enzo tijdens de vlucht. Ik baalde alleen wel als een stekker, want ik zou een aansluitende vlucht hebben in San Diego en die zou ik nu missen door de vertraging. De hele vlucht lang heb ik me zorgen lopen maken, maar toen ik in Houston uitstapte kreeg ik een boarding pass voor een volgende vlucht naar San Diego. Uiteindelijk kwam ik rond 20 uur aan in San Diego. Ik baalde alleen wel, want tijdens de landing is er iets mis gegaan met mijn oor. Ik kreeg ontzettende pijn, alsof er iemand met een naald in mijn oor prikte en toen ik uitstapte was ik doof aan dat oor. Ach ja, hopen dat het vanzelf weer over gaat, maar wel een rotgevoel. Op het vliegveld werd ik opgepikt door de taxi van het hotel en in het hotel ben ik bijna meteen gaan slapen, ik had al meer dan 24 uur niet geslapen, dus ik was echt uitgeput.
De volgende morgen was het dan zover. Mijn oor was gelukkig weer normaal :) De taxi van het hotel bracht me netjes naar het schip. Bij de haven werd ik opgevangen door Odir, de Human Resources Manager, superaardige en vrolijke kerel. Er was een hele groep met nieuwe crewleden van allerlei verschillende afdelingen. Tijdens het wachten maakte ik kennis met Mike, een oudere man uit Las Vegas die piano en gitaar gaat spelen aan boord. Vervolgens gingen we het schip op en werden we naar de livingroom op het crewdeck gebracht. Dit is een soort grote woonkamer voor de crewleden, er staan tafels en stoelen, er is een soort winkeltje, computers, een tv en playstations. Ik voelde me wel een beetje bekeken, want er werken aan boord bijna alleen maar mannelijke Indonesiërs, dus een nieuw blank meisje is dan heel interessant. Vanuit hier werd ik naar mijn cabin (kamer) gebracht om mijn spullen te dumpen. Het was een beetje vreemd, want het meisje die ik ging vervangen was er nog, maar ze had de kamer al wel verlaten. Ik maakte ook kennis met mijn nieuwe kamergenote, Jenny, een Chinees meisje, maar ik kan nog niet zo goed hoogte van haar krijgen. Volgens mij is ze wel heel aardig, maar door haar gebrekkige Engels komt ze soms een beetje bot over, maar volgens mij bedoelt ze het niet zo. Ik had mijn spullen uitgepakt en ik maakte kennis met mijn buddy (iemand die je de eerste weken onder zijn hoede neemt om je wegwijs te maken met alles in en om het schip). Mijn buddy is Hayley, ze zit in de kamer naast mij en is fitness instructeur, een hele leuke vrolijke meid uit Australië. Zij heeft me al een beetje rondgeleid op het schip. 's Middags had ik eerst een safety meeting met alle nieuwe crewleden en kregen we allemaal ons eigen reddingsvest, ja ja. Vervolgens werd ik naar de spa gebracht en maakte ik kennis met mijn nieuwe manager, Elje uit Zuid-Afrika, echt een hele leuke manager, heel aardig en behulpzaam en echt 1 van de meiden, maar zegt wel wat er van je verwacht wordt. Ook maakte ik kennis met de rest van het team, meiden uit allemaal verschillende landen, maar allemaal erg leuk en aardig. Het was embarkation day, dat betekent dat er een nieuwe lading passagiers aan boord komt. De hele dag worden gasten rondgeleid door de spa en houdt iedereen uit het team een korte presentatie over wat die doet in de spa en promoot zichzelf. Ik hoefde hier nog niet aan mee te doen, maar kreeg de tijd om de spa de verkennen en de meiden te leren kennen. 's Avonds gingen we in groepjes eten, we mogen gewoon eten van het buffet van de passagiers. Echt super lekker eten! Je weet echt niet wat je allemaal nemen moet! Noem iets en ze hebben het, pasta, patat, pannekoeken, kip, vis, rund, cheeseburgers, pizza, noodles, wok, salades, fruit, een ijsbar, puddingen, etc, etc, etc, etc. Wat wil je ook anders met een 5-sterren schip! :D Na een uur pauze moesten we weer aan het werk tot 22.00 uur. Er waren geen behandelingen ingepland voor mij, dus heb ik mijn kamer even van top tot teen bekeken en uitgevogeld welke behandelingen er gegeven werden en welke producten ze verkopen etc. Ook heeft Hayley me de rest van het schip laten zien.
De volgende morgen ben ik om half 7 opgestaan. Ik was alleen kotsmisselijk, want er was een hele ruige zee en je maag werd alle kanten opgeslingert. Ik heb 3 tabletten tegen zeeziekte genomen, maar niks hielp. Ik heb toch heerlijk ontbeten, hopelijk zou dat wat helpen. Om half 8 hadden we een team-meeting en hebben we lootjes getrokken voor kerst, "secret santa" noemen ze dat, dan leg je overal stiekem kadootjes neer voor degene die je getrokken hebt. Na de meeting duurde het nog een paar uur voordat ik weer een behandeling had, dus ben ik mijn behandelruimte in orde gaan maken en heb ik even een paar dingen doorgenomen wat ik bij de behandelingen moet doen. Ik was alleen zo misselijk dat ik 3 keer heb overgegeven. Ik baalde echt ontzettend van mijn misselijkheid, want ik wilde mijn behandeling gewoon goed uitvoeren. Ik sprak ook meerdere gasten en crewleden die allemaal misselijk en zeeziek waren, dus ik heb gelijk mijn eerste dag een verschrikkelijke dag, want normaal schijnt de zee veel rustiger te zijn. Rond 10 uur had ik mijn 2e safety meeting. We kregen een rondleiding door het schip waarbij werd vertelt waar alle waterdichte deuren zijn, wat je moet doen als er brand is of het alarm afgaat en wie in welke reddingsboot zit.
Na de middagpauze had ik eindelijk mijn eerste gast. Ik sta in een duoruimte samen met Jean uit Thailand, maar je kunt de ruimtes met een opvouwbaar muurtje wel van elkaar scheiden. We hadden een massage van een uur en dat ging erg lekker, ik kreeg meteen een cash fooi van 20 dollar. Daarna een massage van 75 minuten en weer 20 dollar cash fooi. Die vrouw was zo tevreden dat ze mijn manager heeft vertelt dat ik heel bijzonder ben en geweldig enzo en ze heeft een nieuwe afspraak gemaakt :D Vervolgens hadden we diner en 's avonds heb ik mijn manager een massage gegeven, omdat ze wilde weten hoe ik behandelde en wat er nog verbetert kon worden. Om 8 uur was ik klaar met werken. Hayley heeft me laten zien hoe ik op internet kan, met een internet kaart van 40 dollar (daar gaat mijn eerste fooi) krijg je een pasje met 460 minuten internet. Onderweg terug naar mijn cabin heb ik de eerst Nederlander van de crew ontmoet, Sander. Er schijnen heel veel Nederlanders te werken, vooral de officieren en de kapitein, maar ik had er nog geen ontmoet. Daarna ff gauw wat gepost op facebook en weer gelijk mijn bed in, want ik was nog steeds, of alweer, uitgeput.
De volgende morgen weer een meeting om half 8. Gelukkig was de zee vandaag rustiger. 's Ochtends heb ik mijn consultaties geoefend en na de lunchpauze had ik voor het eerst in mijn eentje een gast, voor een behandeling waar een gezichtsbehandeling, massage en nagels lakken in zit. Het ging redelijk goed, totdat ik nagels moest lakken en de nagellak die mevrouw er nog op had zitten er nauwelijks af ging. Ik liep 10 minuten uit, maar het was nog te overzien. Ik kreeg nu een creditcard fooi van 10 dollar, creditcard fooien krijg je pas je volgende cruise uitbetaald. We zitten nu op een cruise van 14 dagen, dus dat duurt nog even voordat je dat krijgt. Daarna hadden ik en Jean weer een koppel voor de massage, Jean heeft met de man afgerekend, dus ik weet niet hoeveel creditcardfooi ik heb gekregen. Maar ik heb aan de vrouw mijn eerste product van 52 dollar verkocht, dus ik ben echt superblij. Na het diner hadden we verder niks meer, dus moesten we onszelf weer vermaken. Bij Steiner Academy zeggen ze dat je je benen uit je lijf rent op het schip, maar het is helemaal niet druk. Ik had nog mazzel met mijn 2 behandelingen vandaag, want 2 meiden hadden helemaal niks. Om 8 uur was ik weer klaar met werken. En 's avonds heb ik weer een Nederlandse jongen ontmoet, Joris. Hij moet alleen nog maar 1 week en dan gaat hij alweer naar huis. De crewleden zijn trouwens allemaal super aardig. Al die Indonesiërs zijn echt super grappig om te zien, ze zijn altijd vrolijk, heel beleefd en je krijgt altijd een hele grote glimlach en een vriendelijk praatje. 1 van de Indonesiërs die werkt bij het buffet probeert altijd een beetje Nederlands te praten, omdat hij weet dat ik Nederlands ben, echt grappig die lui! :D
Ik hou nu al van het schipleven! Leuke mensen, heerlijk eten, af en toe een behandeling geven en als je geen behandelingen hebt struin je lekker het schip over, maak je een praatje met andere crewleden of passagiers, ga je helpen bij een loting van de souvenirshop of wat je ook wilt doen, alles mag! En morgen ben ik een halve dag vrij, op een zeedag, terwijl ze bij de Academy zeiden dat je nooit vrij krijgt tijdens zeedagen. Dat ik niet zoveel verdien omdat ik niet zoveel behandelingen heb, maakt me eigenlijk geen reet uit. Geld heb je aan boord niet nodig en dit leven is echt super!