Mijn 2e cruise naar Noorwegen

18 mei 2013
We zijn weer terug in Rotterdam. 's Ochtends kwamen Theo, Marjon, Eilish en Jaël mij opzoeken. Ik heb ze het hele schip laten zien en een paar van mijn vrienden. Daarna hebben we wat gedronken in het Lido-restaurant. Ik vond het erg leuk dat ze er waren. Altijd gezellig om familie te zien :) Daarna moest ik werken. Ik moest weer bij de gangway staan om passagiers te ontvangen. Weer veel Nederlanders. Verder was het een rustig dagje vandaag.
21 mei 2013
Vandaag was ik een halve dag vrij in Kristiansand, Noorwegen. Ik had vandaag afgesproken om met Pepe naar buiten te gaan. We gingen rond half 11. We hebben een beetje rondgelopen, maar er was echt niks te doen. De haven lag midden in een woonwijk, dus er waren alleen maar huizen. We wilden graag ergens wat drinken of eten, want Pepe gaat zaterdag naar huis  Helaas konden we niks vinden om te doen. Er waren geen winkels, geen restaurants en geen bars. Dus rond 12 uur waren we alweer terug bij het schip.
Ik vind het echt jammer dat Pepe weg gaat. Hij is echt 1 van mijn beste maatjes. Ik kan echt zo'n lol met hem hebben. Bij de meeste Indonesische jongens heb ik soms het gevoel dat ze zich beter voordoen dan ze zijn. Ze zijn vaak net iets te aardig en te lief. Pepe zegt altijd eerlijk wat hij denkt en we kunnen altijd lekker gek doen samen. Hij wil zelf helemaal niet naar huis. Hij zegt: 'Dan zit ik daar. Ik heb daar geen geld en ik kan niks doen. Laat mij maar lekker op het schip blijven.' Maar dat kan niet, want zijn contract is afgelopen. Pepe komt na zijn vakantie wel weer terug op dit schip, maar dan ben ik net weg. Echt balen. Maar misschien kan ik hem dan nog wel op komen zoeken in Rotterdam.
Er gaan trouwens heel veel van mijn vrienden weg aankomende Rotterdam. Het maakt mij eigenlijk een beetje verdrietig. Ik heb het al zo vaak gezegd, maar je wordt in zo'n korte tijd zulke goede vrienden en je bent zo close met elkaar. Je woont allemaal samen en ziet elkaar elke dag. Als je elkaar 2 dagen niet ziet, lijkt het alsof je elkaar een maand niet gezien hebt. En de mensen die dan nu weg gaan zie je waarschijnlijk nooit meer terug. Zo gaan er 3 mensen weg van de spa, Coral, Janine en Kei. Voor Coral is er al vervanging geregeld, er komt een nieuw meisje. Charlene uit Engeland, ze is 25 jaar. Ik hoop dat ze leuk is. Want nu hebben we zo'n leuk team. Ik vind het echt jammer dat dat gaat veranderen.
Ook Hendra, de schoonmaker van de spa, gaat weg. En Martien, waar ik vaak mee naar buiten ga. En Pepe gaat dan weg.
’s Middags waren ik en Janine in de living room toen ineens het algemeen brandalarm af ging. Iedereen in de stress man! Is dit een drill? Nee, er werd geen aankondiging gemaakt. Het is dus echt! Brand op het schip! Wat moesten we ook alweer doen? Bij het algemene gewone alarm moeten we naar onze verkeersleiderspost. Maar met het brandalarm gewoon afwachten tot er een mededeling komt. Ondertussen zijn we naar onze cabins gelopen en kwamen we Coral tegen die helemaal in paniek was en haar reddingsvest wilde halen. Ik schreeuwde tegen haar dat dat niet hoefde, maar dat we moesten wachten op de mededeling. En daar kwam het: ‘Dames en heren. U hoorde net het brandalarm. Er is een melding gekomen dat er brand is in de crewkeuken. Alle brandbestrijdingsteams dienen zich onmiddellijk naar hun posten te begeven. Ik hou u op de hoogte van de ontwikkelingen.’ De crewkeuken?! Dat is op de verdieping waar we nu zijn! Ik en Janine waren net in de ruimte ernaast! Ondertussen rende iedereen over de gangen om naar hun post gaan. Wij bleven voor onze cabins staan om te wachten op verdere mededelingen. Mijn hart zat echt in mijn keel! Wat een spanning! Moesten we hier blijven staan? Moesten we terug gaan naar de spa? Nee beter hier blijven, want de liften mogen we niet gebruiken in een noodgeval. Volgende mededeling: ‘Dames en heren. Het brandalarm was vals. Ik herhaal: Het brandalarm was vals. Alle brandbestrijdingsteams mogen hun posten weer verlaten.’ Pfff, wat een opluchting! Maar dat was wel even schrikken hoor! Mijn hemel!
Later hoorde ik dat ze kroepoek aan het maken waren in de keuken en dat de kroepoek in de fik is gevlogen. Gelukkig konden ze het vuur zelf doven. Het zou toch wat zijn, vliegt het schip in de fik omdat ze KROEPOEK wilden maken. Al die heisa om KROEPOEK! Hahaha.
23 mei 2013
Vandaag zijn we in Flam, Noorwegen. Ik hoef vandaag pas om 18 uur te beginnen met werken  Eigenlijk was ik vrij tot 15 uur, maar ik had een paar extra uur vrij verdient en die neem ik vandaag op. ’s Ochtends om half 11 belde Coral mij wakker, of ik mee ging eten en dan naar buiten. Eline had ook een paar uur vrij genomen, die ze had verdient. Normaal zijn we niet meer samen vrij, maar nu dus wel. Ik vertelde Coral dat ik op Eline ging wachten, want die had om 12 uur vrij en dan konden we samen gaan. Maar Coral wilde niet wachten, dan maar niet. Ik ben me toen aan gaan kleden en rond 12 uur ben ik met Eline naar buiten gegaan. Ook in dit plaatsje is geen reet te doen. Er waren 2 restaurantjes en een paar souvenirwinkeltjes en dat was het. We kwamen Gert Jan en Machiel, 2 officieren, tegen en we besloten om met zijn 4tjes ergens te gaan eten. We hadden alle 4 een rendier-burger genomen. Het was echt super lekker! Daarna zijn we 1 souvenirwinkeltje ingelopen, maar we hebben niks gekocht. We hebben nog wat foto’s gemaakt en rond half 2 waren we alweer terug op het schip.
Ik ben er vandaag achter gekomen dat er nog 2 van mijn vrienden weg gaan in Rotterdam. De Indonesische jongen die eerder altijd gitaar speelde en zong in de livingroom en Ilias. Echt jammer dat Ilias weg gaat. Ik kon echt heel goed met hem en ik kon altijd erg met hem lachen. Hij is altijd zo vrolijk en blij. Hij kwam net naar me toe en zei dat hij ontslagen is. Hij was hier maar 45 dagen. Hij komt van een andere maatschappij en voor hem was het te moeilijk om alles zo snel te leren over hoe het werkt op dit schip. Balen zeg! Maar zoals hij zelf zegt: ‘That’s life. It was a great experience. And I made a lot of friends. But it is time for me to move on.’