Mijn 1e week

Mijn eerste week in Londen zit erop. Jeetje, het was me het weekje wel, zeg! Er is zo'n hoop gebeurd! Vrijdag 12 oktober 2012 ben ik met mijn ouders vertrokken naar Londen. We zijn 's avonds met de trein vanuit Zutphen naar Hoek van Holland gegaan, waar we de boot hebben gepakt. Dat was best wel leuk, nu kon ik alvast een beetje zien hoe het er op zo'n grote boot aan toe gaat. Onze boot vertrok om half 11. En de volgende morgen, toen we wakker werden, waren we in Engeland. Vanuit de haven van Harwich gingen we met de bus naar Londen. Daar hebben we de koffers gedumpt op het treinstation en zijn we de stad gaan verkennen. We zijn naar St. Paul's Cathedral, de Tower of Londen met de Tower Bridge, Londen Eye en de Houses of Parliament met de Big Ben geweest. Daarna zijn we met de trein naar Watford Junction gegaan waar mijn verblijfplaats is. Mijn ouders hebben dicht bij mijn verblijfsplaats een hotel geboekt. Aangekomen bij de YMCA schrok ik eigenlijk ontzettend van de kamer en het gebouw zelf. Het gebouw is een soort opvangcentrum voor daklozen en jongeren die niet meer thuis kunnen wonen, dus vooral veel vreemde mensen waar je liever zo ver mogelijk uit de buurt wilt blijven. Mijn kamer moest ik delen met 3 andere meiden. Melissa uit Zuid-Afrika, een erg leuke, aardige meid en redelijk rustig. En Jessica en Katy, 2 meiden uit Ierland, die allebei erg aanwezig zijn. De eerste nacht was een hel. Jessica en Katy gingen stappen en rond half 11 's avonds kwamen ze terug en was Katy echt ontzettend zat. Ineens stond de hele slaapkamer vol met mensen (ook jongens, terwijl die niet op onze afdeling mogen komen) en ging Katy zich uitkleden met haar zatte kop waar iedereen bij stond en kon ze nauwelijks haar bed in komen. We hebben 2 stapelbedden en ze ligt boven. Ik trouwens ook. Jessica heeft de hele nacht lang rare geluiden gemaakt, wat een beetje leek op een kruising tussen huilen en kotsen. Met andere woorden, ik heb nauwelijks geslapen.
De volgende morgen ben ik al vroeg naar het hotel van papa en mama gelopen en heb ik daar ontbeten. Vervolgens hebben we de trein weer gepakt richting het centrum. We begonnen bij Piccadilly Circus, waar zo'n beetje het shopping gedeelte van Londen zit. Daar zat ook Choccywoccydoodah, een prachtige chocolade- en taartshop, die ook een eigen programma heeft op tv. Die chocola is echt heerlijk daar! Een paradijs voor vrouwen! Daarna hebben we geluncht bij een ontzettend lekker restaurant en vervolgens zijn we naar Buckingham Palace en de National Gallery gegaan. Het was een ontzettend leuk weekend, maar helaas moest ik aan het eind van de dag afscheid nemen van mijn ouders. Echt zo'n vreemd gevoel om iedereen gedag te zeggen met de wetenschap dat je ze een jaar niet ziet! Ik ben nu al benieuwd of er veel verandert zal zijn als ik terugkom. De 2e nacht heb ik weer namelijks geslapen, omdat Katy de hele nacht keihard heeft gesnurkt :(
En eindelijk is het dan maandag, mijn eerste trainingsdag. Vandaag moesten we al vroeg op en werden alle 1e-wekers met de bus naar de dokter gebracht voor onze medische test. We moesten ontzettend lang wachten en je moest daar een paar vragen beantwoorden, een oogtest doen en er werd wat bloed afgenomen. Vervolgens werden we met 4 tegelijk naar een ziekenhuis gebracht waar röntgenfoto's werden genomen van je longen. Daarna bracht de taxi ons naar school, waar we formulieren en boeken kregen. Daarna moesten we met de bus weer terug naar de YMCA. Het was een ontzettend lange dag met veel wachten, dus ik was ontzettend moe. Ik heb dan ook geslapen als een roos.
De volgende morgen begon onze eerste schooldag. We zitten in een klas met alle massage therapists en beauty therapists, ongeveer 20 meiden totaal. Onze trainer, Angelique, komt oorspronkelijk uit Zuid-Afrika en ik vind haar erg aardig. Ze is heel vrolijk, maar ik heb zo'n idee dat het meer een masker is. De rest van de week hebben we ontzettend veel moeten leren. Het is echt niet normaal! Je moet 's ochtends rond kwart over 6 op om naar school te gaan, de school is van kwart voor 9 tot half 6. Eigenlijk tot 5 uur, maar je moet elke dag de hele school schoonmaken, zelfs de muren worden gewassen! Echt niet normaal! Het lijkt net een streng katholieke meisjesschool. We hebben allemaal witte uniformen. Je uniform moet gestreken zijn en als het gekreukt is worden ze boos. Je moet je haar elke dag strak hebben, een barbiepoppen make-up laag op (inclusief knalrode lippenstift) en witte schoenen met pantykousjes. Je moet bij alles wat ze zeggen "ja" en "amen" zeggen, anders heb je een probleem, want dan sturen ze je glashard naar huis. Eigenlijk zie je elke dag minstens 2 meiden huilen omdat ze moe zijn, de stress niet aankunnen of de grond zijn ingeboord door een lerares. Na school ben je ongeveer rond half 7 weer bij de YMCA en moet je eten in een grote eetzaal. Doet me een beetje denken aan een gevangenis. Je hebt een grote toonbank waar je langsloopt, je geeft je bonnetje aan degene achter de toonbank en je vertelt degene wat je wilt hebben en die geeft het dan aan je. In de eetzaal eet je dus met iedereen uit het gebouw, dus ook met de daklozen en alcoholisten. Als je klaar bent met eten heb je de rest van de avond tijd om te leren. En dan bedoel ik ook echt keihard blokken. Ze verwachten dat je elke avond minstens 3 uur leert. En je hebt eigenlijk geen keus, anders red je het niet. Want je mag 3 keer zakken op een examen en bij de 4e keer word je naar huis gestuurd. De 2e dag hadden we al een examen over alle bodyproducten (dat zijn er ongeveer 50 en je moet van alle producten 2 ingrediënten en 2 werkingen kennen). Gelukkig heb ik dit examen gehaald met een score van 100%, dus alle vragen goed! En de hoogste score van de klas, terwijl Engels niet eens mijn eerste taal is en de meeste van mijn klasgenoten komen uit Engeland, dus dat was wel cool! :) Ook moesten we een presentatie geven voor de klas en voor de directeur van de school (die gaat bepalen op welke boot je komt), om iets over jezelf te vertellen en zodat de directeur kon zien of je goed kon presenteren. Volgens mij ging het wel redelijk goed en veel van mijn klasgenoten zeiden dat ik het goed gedaan had, dus ik ben wel tevreden. Verder hebben we de rest van de week een praktijkbehandeling geleerd. Je hebt 3 keer om te oefenen en dan moet je examen doen. We hebben deze week geleerd om te body brushen, een soort scrubben van het lichaam met een borstel, en deep tissue "lomi lomi" massage, een massage waarbij je je onderarmen gebruikt om te masseren. Daar hebben we gisteren examen van gehad en ook daarvoor ben ik geslaagd. Vandaag hebben we weer een examen gehad over de producten en de theorie over de Aromaspa Ocean Wrap (dat is een behandeling op de schepen, waar een zeewierpakking en een massage in zit) en voor dit examen heb ik een score van 99% gehaald, waarbij ik 1 vraag fout had. En weer het hoogste van de klas, met de complimenten van de lerares, omdat ik weer al die Engelse meiden heb verslagen, mwuhaha.
Helaas kreeg ik alleen gisteren niet zo'n goed nieuws. Ik moet helaas het YMCA gebouw verlaten. Eindelijk begon ik mijn draai een beetje te vinden en ik vond het eigenlijk best leuk. Je zit met alle meiden bij elkaar, het is erg gezellig, je loopt elkaars kamers op, leent spullen van elkaar, je eet samen. De YMCA ligt op een perfecte locatie, het zit aan een enorm winkelcentrum vast met ontzettend leuke winkels, onder andere de grootste Primark die ik ooit heb gezien. En ik heb nog niet eens tijd gehad om te shoppen, want telkens als we van school terug komen zitten de winkels al dicht. Deze eerste 2 weken moeten we elke dag naar school, dus 12 dagen achter elkaar, ook op zaterdag en zondag. Daarna hebben we, als het goed is, een weekend vrij. Maar dan ben ik al weg bij de YMCA. Ik ben namelijk overgeplaatst naar een gastgezin. Ik vind het echt verschrikkelijk!
Nu ik dit typ zit ik er voor de eerste avond. De man van het gezin heeft ons met onze koffers op school opgehaald. En we hebben net gegeten hier. Het zijn wel aardige mensen, maar ontzettend gelovig. Overal hangen kruizen en religieuze teksten zoals "God bless you" en "Jesus love you" en foto's van het gezin en het is echt zo'n happy familiy, ze hebben zelfs een puppy. Gelukkig zit ik hier niet alleen, maar deel ik een kamer met Laura, ook een Nederlands meisje, die bij mij in de klas zit. Er zitten ook 2 Poolse meisjes uit onze klas, Marta en Dominicka, in ons huis. We hebben een ontzettend klein kamertje met een stapelbed en we kunnen nauwelijks langs elkaar heen lopen in de kamer. We zitten beneden naast de woonkamer en er komen continu mensen over de vloer, dus er is veel lawaai. Maar we moeten het maar afwachten. Misschien word het nog wel beter. Ze zijn tenminste erg aardig en proberen het ons echt naar ons zin te maken. Ik vind alleen het idee niet zo prettig dat er continu iemand je in de gaten houdt en dat je met die mensen aan tafel moet zitten en dat je niet je eigen ding kunt doen, je hebt eigenlijk totaal geen privacy en erg weinig bewegingsruimte. Ik heb net samen met Laura ontzettend de slappe lach gehad, omdat ik haar gisteren vertelde dat het mijn ergste nachtmerrie zou zijn als we zo'n blije, drukke familie hebben die ontzettend religieus blijkt te zijn. En ja hoor, het is eigenlijk nog erger dan dat ik had gedacht. We hebben zelfs in onze kamer een hele fotowand van de familie, dus het eerste wat ik morgen zie als ik wakker word, zijn die blije hoofden van mijn gastgezin.